Önümden akıp giden insan silüetleri belli -belirsiz.
Karşımda boğaz;eşsiz..
Bir vapur geçiyor şimdi.Kim bilir ne kavuşmalara şahit olmuştur ne de ayrılıklara.
Denizin mavisi,küçük bir kız çocuğunun gözlerinde gizli.
Martılar..
Denize tutsaklıklarında saklı belki de bütün sırlar.
Gözlerimi kapatmış,sessiziliği dinliyorum.Rüzgar esiyor hafif hafif.Diğer yandan kavurucu güneşin sıcaklığını hissediyorum.
Yavaş yavaş düşünceler beliriyor zihnimde.Ruhumun derinliklerinden gelen esinti..Sahi nedir bu içimdeki?Huzur mu,mutluluk mu?
Yeniden bir ses duyuyorum sessizliğin içinde.Tanıdık bir ses.Bir vapur geçiyor olmalı..
Tekrardan düşüncelere dalıyorum.Gözümde bir şeyler canlanıyor.Bir yüz,bir bakış,bir dokunuş..
Bedenim burada ama sahi ruhum?Ait olduğu yerde diyorum kendi kendime.Bir gülümseme beliriyor yüzümde.Özlenilen,hissedilen,beklenen diyorum.
Ben,sessizliğim bir de martıların gittikçe uzaklaşan sesleri.Ah o martılar yok mu!Umudun habercisi,her şeyin başlangıcı olan martılar.
Şimdi gitme vakti kız kulesi..
Beklenilenlere doğru yol alıyorum usul usul,yüzümde gülümsemem içimde o ''ilk'' günkü huzur..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder