Mesafe

Kimileriyle aranda kilometrelerce mesafe vardır. Ama bu, dostluğa, sevgiye engel değildir. Kimileriyle de yakınsındır.Ancak,tüm engel zihinlerde olan mesafelerden ibarettir.Bir süre sonra da insanın elini,kolunu bağlar hale gelir bu mesafeler. Bir kere girdi mi zihinlere,adeta kuzeyle güney kutbu kadar uzak kılar iki insanı birbirinden.


İstanbul gibidir zihinlerdeki mesafe.Biri Avrupadır,diğeri Asya.. Ulaşamazlar birbirlerine.Yakındırlar ama bir o kadar da uzaktırlar aslında.Duymaz,görmez,işitmezler birbirlerini.Bazen de sadece biri çabalar ötekine sesini duyurabilmek için.Neyin mücadelesidir bu? Belki dostluğun,belki arkadaşlığın,belki sevginin mücadelesidir.Kim bilir?

Çabaların,isteklerin meyvesinin alınmadığını gördüğü an da biri bırakır artık ötekine ulaşma mücadelesini.Dostluk bitmiştir bile.Bir de bakar ki verilen çabanın karşısındakinde yeri yoktur.
Bir duvar gibidir adeta.Tepkisiz,hissiz.
Bir dağın zirvesinden karşı ki dağa haykırmak gibidir mesela.
Bağırırsın.. Sadece kendi sesin vuku bulur kulaklarında..

Vel hasıl-ı kelam,
  İki kişi var: Kilometrelerin araya girip zihinlerimizin bir olduğu

Ve bir kişi var: Birimiz Avrupa ,diğerimiz Asya..