Mesafe

Kimileriyle aranda kilometrelerce mesafe vardır. Ama bu, dostluğa, sevgiye engel değildir. Kimileriyle de yakınsındır.Ancak,tüm engel zihinlerde olan mesafelerden ibarettir.Bir süre sonra da insanın elini,kolunu bağlar hale gelir bu mesafeler. Bir kere girdi mi zihinlere,adeta kuzeyle güney kutbu kadar uzak kılar iki insanı birbirinden.


İstanbul gibidir zihinlerdeki mesafe.Biri Avrupadır,diğeri Asya.. Ulaşamazlar birbirlerine.Yakındırlar ama bir o kadar da uzaktırlar aslında.Duymaz,görmez,işitmezler birbirlerini.Bazen de sadece biri çabalar ötekine sesini duyurabilmek için.Neyin mücadelesidir bu? Belki dostluğun,belki arkadaşlığın,belki sevginin mücadelesidir.Kim bilir?

Çabaların,isteklerin meyvesinin alınmadığını gördüğü an da biri bırakır artık ötekine ulaşma mücadelesini.Dostluk bitmiştir bile.Bir de bakar ki verilen çabanın karşısındakinde yeri yoktur.
Bir duvar gibidir adeta.Tepkisiz,hissiz.
Bir dağın zirvesinden karşı ki dağa haykırmak gibidir mesela.
Bağırırsın.. Sadece kendi sesin vuku bulur kulaklarında..

Vel hasıl-ı kelam,
  İki kişi var: Kilometrelerin araya girip zihinlerimizin bir olduğu

Ve bir kişi var: Birimiz Avrupa ,diğerimiz Asya..

Fırsat

Elimize bir fırsat geçer bazen.Bunu nasıl değerlendirebileceğimizi düşünür dururuz.Gerçekleşmesini çok istediğimiz bir şeyi mutlak kılma olanağı..Nasıl avantaja çevirebilirimler birbirini kovalar.Yapmak istediğimiz bir şey vardır.Ona odaklanırız,hesaplar yapar her şeyi birbirine uydurmaya çalışırız.İstediğimiz şeye ulaşmak,gerçekleştirmek için yapılan fedakarlıklar, düşünceler içinden çıkılmaz bir hal almaya başlayabilir bir zaman sonra.Fırsat bulmuşken yapma isteği ağır basar iyiden iyiye.Elde etmek için yapamayacağımız fedakarlık yok gibi görülür o an da.Bir kere düşmüştür akla.Olması mümkünken neden olmasın?

Ama sınırlar, -imkansızlıklar- beliriverir o an da.Belki de hep varlardır da yeni farkına varıyoruzdur kim bilir?

Aslına bakacak olursak imkansız diye bir şeyin varlığına inanmamak gerekir.İmkanı insan biraz da kendi yaratır. Bazı şeyler olmuyorsa bu imkansızlıktan değil;olanaksızlıktan,kısıtlanmalardandır hepsi bu.

Daha sonra istekler,tutkular,çabalar ardarda gelince düşünceleri kısıtlamak, duygulara ket vurmak zorlaşır.Bir zaman sonra bir de bakarız ki tutkularımızın esiri olmuşuz.Kötü bir şey değildir bu aksine,insanı istediği şeye ulaşmaya bir adım daha yaklaştırır.Öyleyse:

Hedef belli.Tam yol ileri!

Beklenti

Herkes mutlu olsa,sevdikleriyle olsa,hissettiğini yaşasa,kimse üzülmese?

Diye düşünür dururuz çoğu zaman.Sürekli bir arayış içerisinde buluruz kendimizi.Bu tam anlamıyla bir kısır döngüdür aslında.Birinin mutluluğu öbürünün hüznü,bir diğerinin hüznü öbürünün yaşama sevincidir.

Ne acıdır ki hayat bu döngüden ibarettir.Kimimiz gülerken kimimiz hüzne boğulabiliriz.Tam mutlu olduk derken bir engel çıkabilir karşımıza.Ve tam hiçbir şeyin yolunda gitmediğine inandığımız an da yeşerebilir bir ağacın dalları yeniden içimizde.Sararmış sonbahar yaprakları yerini,umutla açan beyaz bahar çiçeklerine bırakır..

Güneşin sıcaklığıyla adeta kavrulur içimiz,serin sularda can bulur bedenimiz.Güz bitti şimdi.Gün baharı yaşama günüdür.Sevinçle,yeni beklentilerle..

İste!

Bir şeyi istemek,ona ulaşmak için çabalamak..

Bu tıpkı;

Engebeli yolları aşıp,ufukta görülen denize ulaşmanın verdiği mutluluk gibi.

Bilirsin uzaktır -deniz- ama bir o kadar da yakındır aslında.Mesafeler görünmez,hissedilmez,hissedilen tek bir şey vardır:ona ulaşma isteği.Büyük bir hazla,umutla.

Ve şimdi ben, denizi görür gibiyim yeniden...

Ve şimdi mutluluk sarmaya başladı tüm bedenimi.

Ve şimdi ben yeniden,

Martıların seslerini duyar gibiyim..Hep bir ağızdan umudun şarkısını söylüyorlar.

Martıların nağmeleri arasından duyulan bir ses!Kulak veriyorum:

''İste.Sadece iste!'' diyor bana.

Sadece istiyorum..

Ve şimdi ben,

Dışarıda yağan yağmura inat güneşi görüyorum.İnsanın içini ısıtan sıcacık akşam güneşini..

alıntı

İdeal ilişki diye bir şey yok. Her birimizin bir ilişkide aradığı başka bir şey var. Kimimiz tutkuyu, kimimiz huzuru,kimimiz paylaşmayı arıyor... Bazımız yan yana dipdibe, bazımız biraz mesafeli ilişkiyi tercih ediyor. Önemli olan senin ilişkinde aradığını bulman, mutlu olman. O yüzden ilişkin sana iyi geliyorsa, başka ilişkilerle, filmlerdeki örneklerle, onunla bununla kıyaslama... Nasıl her insanın seçimleri, hayalleri kendine özgü olduğunda değerliyse, senin ilişkin de sana iyi geliyorsa ne güzel... Şu anda aradığın ilişkiyi yaşıyorsan tadını çıkart, henüz bulamadıysan da sakın aramaktan vazgeçme..
(Aret Vartanyan)